Νάπολη - Η βασίλισσα του ιταλικού Νότου.
Η μεγάλη μου αγάπη για την Ιταλία είναι ευρέως γνωστή, ειδικά ανάμεσα στους φίλους μου. Από μικρός είχα πάθος με ότι είχε να κάνει με αυτήν, την ιστορία της, την κουλτούρα της, της αρχιτεκτονική της, την τέχνη, τον πολιτισμό και κυρίως τη γλώσσα. Πάντα μου άρεσε να βλέπω ταινίες και σειρές στο Rai Uno και μία από τις πιο χαρακτηριστικές παιδικές σειρές στην ιταλική γλώσσα, τον Πινόκιο. Μεγαλώνοντας και ξεκινώντας τα ταξίδια, ήταν πάντα ο πρώτος μου προορισμός, σε συνδυασμό με την γνώση της γλώσσας, με έφεραν στην Ιταλία 7 φορές. Ποτέ όμως στον ξακουστό και τόσο διαφορετικό Νότο της. Η 8η φορά θα ήταν επιτέλους εκεί, και που πιο καλύτερα για πρώτη φορά από την Νάπολη και τον κόλπο της που κρύβουν τόση ομορφιά και διαφορετικότητα από τον στιλιζαρισμένο Βορρά. Ταξίδι το οποίο συνδυάστηκε με μονοήμερη επίσκεψη στην αιώνια πόλη, την Ρώμη και εκδρομή στην παραμυθένια Costiera Amalfitana καθώς και στην άκρως εντυπωσιακή Πομπηία, για τις οποίες θα μιλήσουμε στο επόμενο άρθρο μας.
Η Νάπολη είναι πόλη και σημαντικό λιμάνι της Νότιας Ιταλίας, πρωτεύουσα της περιφέρειας της Καμπανίας και της ομώνυμης επαρχίας. Είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ιταλίας μετά τη Ρώμη και το Μιλάνο. Στην ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή της Νάπολης ζουν 4,9 εκατομμύρια άνθρωποι. H πόλη ιδρύθηκε από Έλληνες αποίκους της Κύμης ως Νεάπολις τον 6ο αιώνα π.χ. και έγινε το κέντρο της Μεγάλης Ελλάδας, παίζοντας βασικό ρόλο στην ενσωμάτωση του Ελληνικού πολιτισμού στη Ρωμαϊκή κοινωνία της εποχής. Το ιστορικό κέντρο της Νάπολης είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη καλύπτοντας 17 τ.χ. και έχει καταγραφεί από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Στην πορεία της μακράς ιστορίας της η Νάπολη υπήρξε πρωτεύουσα δουκάτων, βασιλείων και μιας Αυτοκρατορίας και αδιάλειπτα μεγάλο πολιτιστικό κέντρο με παγκόσμια σφαίρα επιρροής, ιδιαίτερα τις εποχές της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού. Πολύ κοντά στη Νάπολη βρίσκονται πολλές, πολιτιστικά και ιστορικά, σημαντικές τοποθεσίες, όπως το Ανάκτορο της Καζέρτας και τα Ρωμαϊκά ερείπια της Πομπηίας και του Ερκουλάνουμ.
Το ταξίδι μας ξεκίνησε από την Θεσσαλονίκη, πετάξαμε με Ryanair η οποία πετάει απευθείας για Νάπολη 2 φορές την εβδομάδα με τιμές που ξεκινούν από 29 ευρώ το άτομο. Η πτήση διαρκεί 1 ώρα και 15 λεπτά και είναι ευχάριστη, μιας και την ώρα που προσγειώνεσαι στην πόλη μπορείς να θαυμάσεις από ψηλά τον Βεζούβιο να υψώνεται επιβλητικός επάνω από τον κόλπο της Νάπολης. Το αεροδρόμιο της πόλης βρίσκεται μόλις 15 λεπτά μακριά από το κέντρο, στο οποίο μπορείτε να φτάσετε είτε με ταξί είτε με αστικό λεωφορείο, η στάση βρίσκεται λίγα μέτρα πιο πέρα από τον αεροσταθμό και το εισιτήριο κοστίζει 5 ευρώ το οποίο αγοράζετε επάνω στο λεωφορείο. Μπορείτε να κατεβείτε όπου θέλετε διαφορετικά η τελική στάση είναι μπροστά από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό, στάση Garibaldi. Από αυτήν την στάση θα πάρετε το λεωφορείο για το αεροδρόμιο κατά την επιστροφή σας. Για την διαμονή μας επιλέξαμε να κλείσουμε ένα διαμέρισμα στο ιστορικό κέντρο, μέσω της πλατφόρμας του Airbnb.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφέρω, ότι μπορεί και να πάθετε ένα σοκ μόλις φτάσετε στην πόλη, στο κέντρο και ειδικά στην περιοχή γύρω από τον σιδηροδρομικό σταθμό...! Η αντίθεση ανάμεσα στον Νότο και στο Βορρά της χώρας, οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές διαφορές γίνονται αμέσως αισθητές. Χαώδης κίνηση και οδήγηση χωρίς κανόνες, μόνιμα κορναρίσματα, παρατημένα και φθαρμένα κτίρια και πολυκατοικίες, ασύλληπτη βρωμιά και σκουπίδια, όσο δεν έχω δει πουθενά, ούτε καν στην Ελλάδα σε φάση να αναρωτιόμαστε αν υπάρχει καν δήμος να καθαρίζει την πόλη. Πέριξ του σιδηροδρομικού σταθμού σε κάθε δρόμο και στενό καθώς και στο ιστορικό κέντρο, υπάρχουν δεκάδες γκέτο με χιλιάδες μετανάστες από τις χώρες της Ανατολής και κυρίως της Αφρικής, που σε πρώτη φάση σε κάνουν να νιώθεις λίγο άβολα για την ασφάλειά σου, ειδικά τις βραδινές ώρες αλλά να σας πω την αλήθεια, δεν σε πειράζει κανένας, ούτε οι ντόπιοι ούτε αυτοί οι άνθρωποι που έφυγαν από τις χώρες τους για να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον. Άσε που περνώντας οι ημέρες, συνηθίζεις όλα τα "αρνητικά" που προανέφερα, απολαμβάνεις την πόλη πραγματικά και γίνεσαι ένα με τους ρυθμούς της.
Η πρώτη βόλτα μας στη Νάπολη έγινε στα στενά του ιστορικού της κέντρου, που έχει ανακηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Τα γραφικά δρομάκια, οι μεγαλοπρεπείς εκκλησίες, τα μικρά μαγαζάκια, οι παραδοσιακές πιτσαρίες και οι μυρωδιές, θα σε συνεπάρουν! Από την πρώτη στιγμή θα θελήσεις να δοκιμάσεις και να γευτείς όλα αυτά που βλέπεις στις βιτρίνες και στα μαγαζιά, πράγμα που κάναμε και εμείς! Το φαγητό στην Νάπολη είναι αρκετά οικονομικό σε σχέση με τον Βορρά και την Ελλάδα. Η βόλτα και η εξερεύνηση μας έφερε στην Piazza Dante με τα ο άγαλμα του Δάντη και την Via Toledo από την οποία ξεκινάει η "κάθοδος" προς το παραλιακό μέτωπο μέσω του ομώνυμου και πιο κεντρικού πεζόδρομου που σε φέρνει στα Quartieri Sagnoli, τα διάσημα λαϊκά στενά σοκάκια στους πρόποδες του λόφου του κάστρου Castel Sant'Elmo. Και γράφω λαϊκά γιατί εκεί ζουν τα πιο φτωχικά και χαμηλά στρώματα της πόλης και υπάρχει μια φήμη ότι δεν είναι και τόσο ασφαλείς για τους τουρίστες, ειδικά το βράδυ... Βέβαια, αν θες να δεις την πραγματική ζωή και ψυχή της πόλης και να φας την ωραιότερη τηγανιτή pizza της πόλης, πρέπει να τα επισκεφτείς, έστω τις πρωινές ώρες.
Η πόλη διαθέτει αρκετά μουσεία και χώρους ενδιαφέροντος όπως κατακόμβες. Η πόλη είναι διάσημη για αυτές, τις οποίες βρίσκεις σε πολλά σημεία της, αλλά κατ'εμέ, το μουσείο που αξίζει περισσότερο να επισκεφτείτε είναι το αρχαιολογικό μουσείο. Σε ένα palazzo του 16ου αιώνα με μεγάλη ιστορία, στεγάζεται από το 1777 ένα από τα πιο σημαντικά μουσεία ελληνορωμαϊκών αρχαιοτήτων στον κόσμο. Θαυμάστε τα εκπληκτικά μωσαϊκά και τις τοιχογραφίες από την Πομπηία, την σπάνια συλλογή κολοσσιαίων ελληνορωμαϊκών γλυπτών του οίκου Farnese, καθώς και το συναρπαστικό Cabinetto Segreto. Τέλος, το πιο όμορφο σημείο αυτής της πόλης από το οποίο μπορείς να θαυμάσεις όλο τον κόλπο της Νάπολης καθώς και τα νησιά της Ίσκιας και του Κάπρι, είναι το Castel Sant'Elmo στον ψηλότερο λόφο της Άνω Πόλης. Θα πάρετε το τελεφερίκ από την πλατεία Montesanto η οποία βρίσκεται Δυτικά της Piazza Dante και θα κατεβείτε στην στάση Morghen. Από εκεί μέσα από τα στενά θα βρεθείτε στο κάστρο. Η είσοδος κοστίζει 6 ευρώ και θα σας συμβούλευα να το επισκεφτείτε την ώρα του ηλιοβασιλέματος, μιας και η θέα, θα σας κόψει την ανάσα.
Η Δυτική πλευρά της πόλης καθώς και η Άνω Πόλη, είναι αρκετά διαφορετικές από το ιστορικό κέντρο και την Ανατολική πλευρά της. Πιο σύγχρονη και ανεπτυγμένη, καθαρή και οργανωμένη όπως όλες οι άλλες πόλεις της χώρας, με πιο καλοβαλμένο κόσμο, καταστήματα και αγορές. Αξίζει να την ανακαλύψετε. Εμείς πήραμε το τελεφερίκ από την στάση Comarosa και κατεβήκαμε στην στάση Parco Margherita και από εκεί φτάσαμε στο μεγαλύτερο παραλιακό πάρκο της Δυτικής πλευράς, στην λεωφόρο Riviera de Chiaia. Κινούμενοι Ανατολικά βρήκαμε την Piazza dei Martiri από την οποία ξεκινάει ο μεγάλος πεζόδρομος της Via Chiaia ο όποιος είναι γεμάτος με κόσμο, ντόπιους και τουρίστες, καταστήματα, καφέ και εστιατόρια, από τον οποίο καταλήγεις πάλι στο κέντρο στην Piazza del Plebiscito. Αν δεν θέλετε να κάνετε όλη αυτή την διαδρομή από την Άνω Πόλη και για πιο άμεση κατάβαση στο κέντρο, μπορείτε να πάρετε το μετρό από την στάση Vanvitelli, η οποία είναι η πιο κοντινή στο κάστρο. Από την Piazza del Plebiscito και μέσω της Via San Carlo, μπορείτε να επισκεφτείτε το δεύτερο παραθαλάσσιο κάστρο της πόλης, το Castel Nuovo και να θαυμάσετε την θέα προς το λιμάνι της πόλης και τον κόλπο.
Κλείνοντας το άρθρο, θα αναφέρω ότι η Νάπολη είναι η πόλη που μπορείς να πιεις τον ωραιότερο καφέ της Ιταλίας, κοινός αποδεκτό από όλους τους Ιταλούς! Σε κάθε γωνία της μπορείς να βρεις όμορφα καφέ και μπαρ, στα οποία σερβίρεται και προετοιμάζεται ο πιο αρωματικός και γευστικός cappuccino και espresso που μπορείς να πιεις σε αυτή την χώρα. Πραγματικά, από όπου και να πήραμε καφέ ήταν τόσο γευστικός και γεμάτος αρώματα που δεν μπορούσαμε να μείνουμε μόνο στον ένα! Επίσης, κάθε γωνία της Νάπολης είναι γεμάτη με μυρωδιές από φαγητά και λιχουδιές, τοπικές άλλα και από όλες τις περιοχές της Ιταλίας και του κόσμου. Το σήμα κατατεθέν της πόλης είναι η Pizza Margherita, η πιο διάσημη pizza παγκοσμίως, η οποία δημιουργήθηκε προς τιμήν της βασίλισσας Μαργαρίτας της Σαβοΐας και περιλαμβάνει τρία υλικά στα χρώματα της σημαίας της χώρας, σάλτσα ντομάτας, βασιλικό και μοτσαρέλα. Για μια αυθεντική street food εμπειρία αξίζει να δοκιμάσετε το cuoppo, ένα χάρτινο «χωνάκι» γεμάτο τραγανές μπουκιές-σύμβολα της τοπικής κουζίνας: zeppolelle (κομματάκια από ζύμη για πίτσα), panzerotti (κροκέτες πατάτας γεμιστές με σαλάμι και μοτσαρέλα) καθώς και arancini (μπάλες ρυζιού). Επίσης διάσημη λιχουδιά είναι και η τηγανιτή πίτσα, κάτι σαν τα δικά μας πιροσκί. Γλυκά απίστευτα σε ποσότητα και ποικιλία, cassatina, sfogliatella (σφολιάτα με κρέμα), μπαμπάδες, zeppole και τα αγαπημένα μου cannoli! Ετοιμαστείτε να επιστρέψετε στην Ελλάδα με παραπανίσια κιλά!
Η Νάπολη είναι μια πόλη που μπορείς να την νιώσεις, να την ζήσεις, να την αφομοιώσεις. Είναι η πόλη των δεκάδων αντιθέσεων. Η φτώχεια συγκατοικεί με την αστική τάξη, η miseria πάει χέρι-χέρι με τη nobilità. Η σκληρή της όψη υπάρχει σχεδόν σε όλες τις γωνιές της. Αλλά η τραχύτητα της καθημερινότητας της, μαλακώνει από το χρώμα και την ψυχή που δίνουν οι κάτοικοί της. Διότι αυτοί είναι που δίνουν ζωή σε μία πόλη και της χαρίζουν όλοι αυτή την μαγεία που συναντάς σαν τουρίστας. Η ναπολιτάνικη τραγουδιστή διάλεκτος, τα τραγούδια που ακούς παντού, τα χαμογέλα, τα αρώματα, οι γεύσεις, η φιλοξενία, χρωματίζουν τα πάντα γύρω και σε κάνουν να την αγαπήσεις, είτε το θέλεις, είτε όχι. Ο Νότος της Ιταλίας έχει ψυχή, τσαγανό και διαφορετικότητα. Σαν Έλληνας, είναι η αλήθεια, νιώθεις λίγο πιο άνετα εδώ μίας και το ταμπεραμέντο μας και το βαλκανικό DNA μας, δένει πιο εύκολα με αυτό της πολύβουης και ανεπιτήδευτης Νότιας Ιταλίας.